Leonidas Kanaris: The God Forsaketh Antony (poem by C.P. Cavafy)

Leonidas Kanaris: Three Songs on poems by C. P. Cavafy
3. ‘The God Forsaketh Antony’ (Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον)
on a poem by C. P. Cavafy

Daphne Panourghia (soprano), Stella Tsani (violin),
Lefki Kolovou (cello), Nicole Karali (piano)
From cd: Leonidas Kanaris, ‘One night when…’ / subways (www.subways.com)

————————————-

Born in Alexandria, Egypt, Constantinos P. Cavafy (1863 – 1933) is one of the most important Greek poets, renowned the world over. His 154 poems with his unique, personal way of writing, have become the subject of numerous studies. Human and philosophical concerns, historical references and eroticism are some of the elements which are intertwined in the work of the great poet.

The three songs (on Cavafy’s poems) were written in 2005, at the request of the Greek Community of Cairo, which was then celebrating 100 years since its founding. They were first performed, by the musicians of this recording, at a celebration at the Athens Concert Hall.

————————————–

«The God Forsaketh Antony»

When suddenly, at midnight is heard
an invisible company passing by
with splendid music, with voices —
your fortune that is giving in, your undertakings
that came to nothing, the plans you had in life
and all proved illusions, do not uselessly lament.
As long-prepared, as brave,
say farewell to Alexandria that’s leaving.
Above all don’t be mistaken, don’t say it was
a dream or that your hearing deceived you;
to such vain hopes do not stoop.
As long-prepared, as brave,
as fits you who were blessed with such a city,
walk steadily to the window,
and listen with emotion, but not
with a coward’s pleading and complaints,
as a last delight to the sounds,
the splendid instruments of the mystic company,
and say farewell to Alexandria you’re losing.

————————————

Ο Αλεξανδρινός ποιητής Κωνσταντίνος Καβάφης (1863 — 1933) είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποιητές με διεθνή ακτινοβολία. Τα 154 ποίηματά του με την ιδιότυπη – προσωπική γραφή, έγιναν αντικείμενο πολυάριθμων μελετών. Ιστορικές αναφορές, ανθρώπινες – φιλοσοφικές ανησυχίες και ερωτισμός είναι κάποια από τα στοιχεία που διαπλέκονται στο έργο τού μεγάλου ποιητή.

Τα τρία τραγούδια (σε ποίηση Καβάφη) γράφτηκαν το 2005 ως παραγγελία της Ελληνικής Κοινότητας Καϊρου, η οποία την ίδια χρονιά γιόρτασε τα 100 χρόνια από την ίδρυσή της, σε εορταστική ημερίδα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Εκεί έγινε και η 1η εκτέλεση, από τους μουσικούς αυτής της ηχογράφησης.
—————————————

«Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον»

Σαν έξαφνα ώρα μεσάνυχτ’ ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές —
την τύχη σου που ενδίδει πιά, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μιά τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρειαν που χάνεις.